Lieve Maurice, Jills en Juliet,
Wat was Mirel een kanjer, en wat hebben we veel gelachen!
Barbecueën in de sneeuw en daarna sneeuwballen gooien, eten van de bakplaat waarbij de omelet ons om de oren vloog, uren buiten eten en kletsen bij Sonnemans waar Mirel en Maurice samen op de scooter heen kwamen, genieten van de kaasfondue en elkaar bij het Goede Uur, concert van Wolter Kroes bij Caprera, de koffieochtendjes op woensdag bij Tijn, en aan het begin van deze zomervakantie nog een heerlijke avond op het strand met z’n allen en de kinderen.
Goeie uitslagen werden gevierd en de verdrietige momenten deelden we ook met elkaar.
Wat geweldig dat we die mooie dingen samen gedaan hebben en dat we die herinneringen hebben, maar wat hadden we er graag meer van gemaakt!
We gaan haar zo missen. Haar stem, haar lach, haar optimisme, haar ongelooflijke attentheid, zelfs helemaal tot het einde wist ze wat er bij je speelde en vroeg ze ernaar. De manier waarop ze dingen haarscherp doorhad en kon verwoorden, haar intuïtie, haar eerlijkheid, … eigenlijk alles. Wie gaat ons nu vertellen of Maurice onzin vertelt?! Wat hadden die twee het fijn en gezellig samen, ze genoot zo verschrikkelijk van haar mooie meisies, haar leven, haar gezin, van alles!
Ze laat niet alleen in haar gezin en familie maar ook bij ons een enorme leegte achter, en het is mooi om te beseffen dat we er ook in slechte tijden dag en nacht voor elkaar waren en zijn.
Het moet een plek vinden, en dan gaan we weer het leven vieren, met Mirel in een schitterend plekje in ons hart. Lieve Maurice, Jills en Juliet wat houden we veel van jullie!
Nicole en Andrew, Sandra en Remco, Pitta en Stef, Annemiek en Dick